In twee weken tijd reizen we van het Westen van Java naar het Oosten en varen tot slot met een ferryboot naar Bali. Een mooie maar enerverende reis. Dagelijks leggen we honderden kilometers af in een minibus met gids en chauffeur. Ook zitten we twee dagen in de trein.
Onderweg komen we ogen en oren tekort. Langs de kant van de weg ligt onder een viaduct een man te slapen. Aan de andere kant in de berm een heel gezin. Langs hen raast het verkeer voorbij.
Java is rijk aan grondstoffen (cacao, koffie, cassave, nootmuskaat). Alles wat bij ons kamerplant is, staat daar langs de kant van de weg te bloeien.
Mondkapje
Java is ook overbevolkt. Het verkeer rijdt links, is druk en chaotisch. Er rijden veel grote, glimmende auto’s. Onze gids zegt dat iedereen dagelijks zijn auto wast. Hard nodig vanwege de uitlaatgassen. En dan is er die voortdurend aanzwellende sliert scooters met daarop soms hele families. Werd er vroeger in plaatsen als Yogyakarta nog veel gefietst, nu wil iedereen een scooter. Dat heeft meer status. Alleen ouderen en studenten fietsen nog. Veel bromfietsers dragen een mondkapje ter bescherming tegen de uitlaatgassen. Ondanks het gebrek aan verkeersregels, gaat het wonderwel vaak goed. Volgens onze gids zijn Javanen coulant. Ze worden niet gauw boos. Overal staan mensen die het verkeer regelen en daarvoor van de chauffeurs geld krijgen toegestopt.
We bezichtigen het indrukwekkende boeddhistische bouwwerk; de Borobudur. En het grote Hindoeïstische tempelcomplex Prambanan. We beklimmen de Bromo vulkaan. En kijken in de krater. Naast deze pracht en praal zien we helaas overal afval. Zelfs in de krater van de Bromo ligt plastic zooi. Bij de oversteek van Java naar Bali verbazen we ons over wat er allemaal in het water drijft.
Geloof
Op Java worden we om 16.00 uur gewekt door verschillende imams die hard oproepen tot gebed. Mannen worden geacht vijf keer per dag te bidden. In iedere hotelkamer geeft een pijl de richting naar Mekka aan.
Na weer een lange reisdag, nodigt een duik nemen in het zwembad van het hotel niet uit. Omdat iedereen met kleding in het zwembad ligt. Je valt uit de toon in bikini of zwembroek.
Bijna alle vrouwen dragen een hoofddoek. Ook heel kleine meisjes al. Het is voor ons gevoel een stap terug in de tijd. Onze gids draagt geen hoofddoek. Ik vraag haar wat haar geloof is. Ze antwoordt dat ze het mooiste van alle religies meeneemt. Volgens haar beschermen hoofddoeken de vrouwen voor mogelijke ziektes die via het haar naar binnen zouden kunnen komen. Hebben mannen daar dan geen last van?
Thuis
Het verkeer op Bali is iets rustiger dan op Java. In het laatste hotel aan het strand waar we mogen uitrusten, vindt zojuist een congres plaats van de landelijke politieke partij. Honderden mannen en vrouwen in rode partijshirts zijn luidruchtig bijeen. Op het strand hebben ze sportactiviteiten waarbij luid door een megafoon wordt getetterd. Op het strand worden we ook regelmatig benaderd door masseuses en fruitverkoopsters. En zwerfhonden. Daarna vliegen we via Singapore weer naar huis. We zijn blij weer thuis te zijn. We voelen ons rijk in Wijk!
Heb jij ook een dergelijke reis gemaakt? Ik hoor graag je reactie. Of deel je ervaringen hieronder.
Judith Bouwhuis van Yogapraktijk the JOY of YOGA
Hoi Judith,
Leuk om je verhaal te lezen. Wat een mooie ervaring. Het zet je wel aan het denken met al die tegenstrijdheden over religie en afval. Fijn dat je weer thuis bent!
Ha Ernst, dank voor je reactie! Groetjes, Judith
Leuk om te lezen!
Fijn om te horen! Dank je.